Stephen Donaldson

De Ene Boom – deel 2 uit de 2e reeks van de Kronieken van Thomas Covenant

 

Schrijver: Stephen Donaldson

Uitgever: Luitingh

Waardering: 5

Aantal pagina’s: 558

ISBN: 90 245 4893 4

 

De kronieken van Thomas Covenant, een dubbele trilogie van bij mekaar zo’n 2500 pagina’s, gelden als een klassieker binnen de fantasy-wereld. Er is zelfs later een klein tussendeeltje toegevoegd dat door de uitgever destijds weggelaten was omdat het allemaal te langdradig zou worden. Nou, zelfs zonder dat later uitgegeven boekje is alles behoorlijk langdradig. Slepend is misschien beter uitgedrukt. Ik heb de reeks zo’n 20 jaar geleden gelezen en werd toen al geconfronteerd met een dubbel gevoel. Aan de ene kant een magische wereld, een episch verhaal boordevol vreemde personages en een rijkelijk beschreven wereld. Aan de andere kant steeds maar weer de confrontatie met de hoofdpersoon. Want daar word je niet zo vrolijk van. Zijn vrouw (en kind) verlaten hem, hij blijkt lepra te hebben, hij word eigelijk door iedereen verlaten. Tot hij tegen wil en dank in deze nieuwe fantastische wereld gehaald word waar hij door zijn trouwring waar hij nooit afstand van heeft kunnen doen opeens een (bij vlagen) machtig man word die gelijk een aartsvijand krijgt: heer Veil. Dit heerschap probeert die wereld te vernietigen/overheersen en onze “held” is de enige die hem kan tegenhouden. Zijn ongeloof (what’s in a name, Thomas…) en continue strijd in deze wereld worden steeds op een lijdzame manier verteld. Het is een zware weg vol zuchten. Een klaagzang. Nu ik deel 2 uit reeks 2 weer gelezen heb, weet ik het zeker. Dit is voer voor masochisten. Was ik 20 jaar geleden nog voorzichtig optimistisch, ik had buiten Tolkien weinig andere fantasy gelezen, en mijn referentiekader was duidelijk nog niet aan de orde, nu ben ik uitgesproken negatief over deze schrijver. Ondanks het uitstekende vertaalwerk van Max Schuchart. Maar het lijden is te groot. De gebeurtenissen in het boek zijn te dramatisch en er word te veel ingegaan op de psyche van de hoofdpersoon. Thomas Covenant is een anti-held. Dat is prima, maar er is werkelijk niets aan deze figuur waar je je als lezer mee kan vereenzelvigen. Het boek kan niet op zichzelf gelezen worden, je bent verplicht de voorafgaande delen ook door te worstelen. Het feit dat deze reeks heruitgebracht word in een tijdsbestek van 3 jaar maakt het er ook niet makkelijker op. Al met al zonde van mijn tijd en een gemiste kans van de uitgever om nieuw talent te publiceren.

 

Friso Brinxma