Interview met Fiona MacIntosh: Bezeten van Schrijven
De boekenwereld kijkt niet meer op van een debuutje meer of minder. Boeken liggen vaak een tijdje te liggen in de winkel , worden wel of niet verkocht of herbevoorraad. Dat is geen groot nieuws te noemen. Het wordt pas nieuws als zo’n debuut succesvol wordt. In januari 2006 overkwam dat het boek, Myrrens Geschenk, het eerste deel uit de trilogie De Bezieling van de hand van auteur Fiona McIntosh.
Het succes was niet te danken aan een knallend marketingoffensief of een volledige afwezigheid van concurrerende titels. Het was te danken aan het feit dat het een ijzersterk verhaal is. Samen met de volgende delen (Bloed en Geheugen verscheen in augustus 2006 en Brug der Zielen in februari 2007) is deze trilogie een genot om te lezen. Uitgeverij Luitingh Fantasy zal het lezerspubliek dankbaar zijn voor deze aandacht voor een auteur uit hun stal. Wij zijn hen dankbaar voor het doorgaan met vertalen van Fiona’s werk. Fiona debuteerde in Nederland met De Bezieling, maar haar eigenlijke debuuttrilogie is De Beproeving en die wordt nu ook vertaald. In mei kunnen we het eerste boek verwachten onder de titel Het Verraad.
Het perfecte bestaan
Fiona McIntosh is van origine Engelse, maar verhuisde op haar twintigste naar Australië. Vanwege een vergevorderde verliefdheid besloot ze in dit land te blijven. Ze is nog steeds met het object van die verliefdheid getrouwd en heeft twee tienerjongens, een tweeling.
Haar carrière begon in de reiswereld, op de marketingafdeling van een reismagazine. “Ik was er dol op, goed in en ik mocht non-stop de hele wereld rondreizen. Het was het perfecte bestaan, maar toen ik de 40 naderde en ontdekte dat ik een beetje verveeld raakte, begon ik uit te kijken naar een nieuwe uitdaging. Het idee om een boek te schrijven begon aan me te knabbelen.”
Er lag al een manuscript klaar, maar dat was niet op een serieuze manier tot stand gekomen. Fiona besloot opnieuw te beginnen. Ze schreef een nieuw manuscript en stuurde het op naar HarperCollins, waar het direct werd aangekocht. “Het ging allemaal erg snel. Sinds ik had besloten mijn droom te volgen was het slechts een kwestie van weken. Ik weet dat het niet zo hoort te gaan, maar zo ging het wel voor mij.
Dus nu realiseerde ik me dat dit mijn bestemming was. Het was het pad dat ik altijd al liep, het kostte alleen iets meer tijd om te waarderen waar ik naartoe onderweg was en waarschijnlijk omdat ik zoveel lol had in mijn baan. Maar op het moment dat ik Betrayal (Het Verraad) had geschreven - dit is mijn eerste poging tot een roman, dus ik hoop dat de Nederlandse lezers ervan zullen genieten - wist ik dat dit was wat ik in de toekomst wilde doen.”
De Bezieling
In Myrrens Geschenk maken we kennis met Wyl en Celimus, respectievelijk leider van het leger en leider van het land. Alhoewel hun vaders elkaar als broeders beschouwden, kunnen Wyl en Celimus elkaar wel schieten. De wrede Celimus wil Wyl van de aarde vagen, maar Wyl is niet zomaar klein te krijgen, alhoewel hij wel flinke klappen krijgt te verduren.
Het ‘doden’ van Wyl in het eerste boek van De Bezieling deed McIntosh wel wat, maar omdat zijn geest bleef bestaan, heeft ze toch die keuze gemaakt. “Dat truukje was nog vrij lastig uit te voeren, omdat het moeilijkste gedeelte juist was om Wyl’s identiteit oorspronkelijk te houden ten opzichte van het originele personage en toch niet het personage dat hij op dat moment bezat volledig te overschaduwen.
Bezetenheid is een veel voorkomend thema in mijn werk, zul je merken.” zegt McIntosh. “Het idee van bezetenheid jaagt me angst aan en dat heeft het al gedaan sinds ik 14 was en The Exorcist las. Ik heb het boek zelfs in mijn vaders kampvuur gegooid, omdat het me zo bang maakte. Die angst is me bijgebleven tot in mijn veertiger jaren en het komt op verschillende manier tot leven in mijn verhalen. Een vriendin van me vertelde dat een helderziende dacht dat zij een oude ziel was met vele vorige levens. Zodra ze dat zei, kwam het idee voor De Bezieling in mijn hoofd.”
Auteur en moeder
Dat het leven van een schrijver geen lolletje is, gelooft niet iedereen. Maar Fiona moet om zes uur ’s ochtends opstaan om rond half negen aan haar bureau te zitten. Ze heeft een merkwaardige techniek voor het berekenen van haar dagelijkse woordenquotum. Ze bepaalt eerst hoeveel woorden het te schrijven boek moet gaan bevatten, bepaalt dan hoeveel dagen ze eraan wil besteden en deelt het een door het ander. Dit dagelijkse woordquotum (gebruikelijk 3.000 woorden) checkt ze om de paar zinnen en ze geniet ervan het nog benodigde aantal woorden te zien slinken. “Maar ik hoef zelden meer dan drie uur per dag te schrijven. Ik ben een moeder, dus ik moet rekening houden met familietijd. Dus mijn schrijfschema balanceert tegenover mijn familie schema. Ik doe al mijn schrijfwerk meestal tussen halftien ’s ochtends en twee uur ’s middags. Ik schrijf niet in de weekenden.” “No rest for the wicked”
Sinds die snelle start zeven jaar geleden, heeft Fiona tien romans gepubliceerd voor volwassenen, vier voor kinderen en het einde is nog lang niet in zicht. In april leverde ze het derde boek in de Percheronreeks af. Ze is aan een nieuwe standalone jeugdfantasy bezig, dat volgend jaar in Australië zal gaan verschijnen. Daarnaast is ze een bezig met een opzet voor haar debuutthriller, die in augustus gaat verschijnen onder het pseudoniem Lauren Crow. “Ik zie daar zo naar uit. Ik ben dol op het lezen van thrillers en ik ben dol op het schrijven ervan, alhoewel het enorm anders is dan fantasy. Vanaf hier zal ik jongleren met fantasy, thrillers en jeugdfantasy. Dit jaar schrijf ik drie grote romans, dus ik heb mijn bordje vol liggen.”
Fiona is gekozen door het fantasygenre, voelt ze. “Ik wist dat als ik een roman zou proberen te schrijven het fantasy zou zijn. Nu verbreed ik mijn horizon richting andere genres en dat is even bevredigend, maar ik zal de fantasy nooit opgeven. Het is een deel van me en het past erg goed bij mijn stijl en verbeeldingskracht. “ Helaas lopen Fiona’s boeken een flinke vertraging op in de uitgeverswereld. Ze denkt echter wel dat de rest van de wereld de komende boeken sneller kan verwachten. “Ik weet dat het daar niet op lijkt voor de lezers, maar geloof me, Australië voelt de hete adem van de rest van de wereld in zijn nek. Ik zal mijn vierde fantasyreeks halverwege 2007 starten en ten tijde van de vijfde reeks denk ik dat alle uitgevers tegelijk gaan publiceren.
Ik schrijf een roman in ongeveer 16 weken, soms minder, dus vanuit mijn perspectief schrijf en lever ik snel af, maar uitgevers hebben complexe en drukke planningen, die ze gebruiken.”
Bevoorrecht
Het is duidelijk dat we nog lang kunnen genieten van Fiona’s boeken. Ook al moet ze hard werken en vroeg opstaan, ze vindt het succes dat ze heeft absoluut geweldig. “Hoe kan ik niet genieten van het feit dat mijn verhalen mensen raken, hun verbeelding stimuleren en hun een manier geven om de sleur van het dagelijkse leven te ontvluchten? Ik ben dol op schrijven en vind het geweldig mezelf te verliezen in deze verhalen, dus ik ben een zeer gelukkig en tevreden persoon en ik besef me terdege dat ik zeer bevoorrecht ben.”
Website Fiona MacIntosh
Debbie van der Zanden
SF Terra 203